बल्ति ओ वानु सिखाऊं लाग़ला कि, “मैं इन्साना चे पूता चे वास्ते जरुरी छै कि ओ ब़ोहत ङोख चाओ, ते बङके ते प्रधान याजक, ते शास्त्री ओनु, तोच्छ समझती कर मारती नाखो, ते ओ तीजे ङिओ जीता हुती जाओ।”
बल्ति ओणे केहले, “मैं इन्साना चे पूता चे वास्ते जरुरी छै कि ओ ब़ोहत ङोख चाओ, ते बङके ते प्रधान याजक ते शास्त्री ओनु तोच्छ समझती कर मारती नाखो, ते ओ तीजे ङिओ जीता हुती जाओ।”
जको कुई माये कनु ते माया बाता कनु लज़ावी, मैं इन्साना चा पूत वी, जिसे बेले आपणी ते आपणे ब़ा नरीकारा ची ते पवित्र स्वर्ग़दूता ची महिमा लारे आवी, तां ओकनु वी लज़ावी।
कांकि नरीकारा ने हेक ङिओ ठहराला, जाये कनु ओ शक्स चे जरिये धार्मिकता लारे संसारा चा न्यां करी, जानु ओणे ठहराले ते मरला आला महु जीते करले, हा बात सारा बन्दा उपर साबित करली।”
ते अम्ही अराधना सभा मां लगातार भेले हुवणे मां सुस्त ना हुती जऊं जिंवे कई हुती वी चुकले हेके ङुजे नु शाबास करते रिहा ते ऐ बारे मां होर वी ज्यादा गोढु हुती जावा, जिंवे कि तम्ही ङेखा ही पले, ओ ङिओ गोढु आता जाये।
तां अम्ही लौक इसड़े महान उद्धार ची बेपरवाही करती कर आणे आले ङण्ड कनु किवें बच सग़ु? जाई चर्चा सबकनु पेहले खौद्द प्रभु चे जरिये करली गेली, ते प्रभु नु सुणने आला चे जरिये अम्हानु विश्वास हुला।
कांकि नरीकारा चा वचन जीता, प्रबल, ते ङुंहु धारी तलवारी कनु वी तेज छै, जको अम्चे भीतर जती कर अम्ची आत्मा, प्राण नु जोड़ा नु ते गूदे-गूदे नु अलग़ करती कर, आर-पार छैदती ङिये ते मना चे भावना ते विचारा नु जांचे।