39 ऐवास्ते वे विश्वास ना कर सग़ले, कांकि, यशायाह ने ईं वी केहले,
पर अगर मैं करे, तां चाहे माया विश्वास ना वी करा, पर वा कामा चा तां विश्वास करा, ताकि जाणा ते समझा कि ब़ा माये मां छै, ते मैं ब़ा मां छै।”
कि यशायाह भविष्यवक्ता चा वचन पूरा हो जको ओणे केहले, “हे प्रभु, केहणे अम्चे समाचारा उपर विश्वास करला? ते प्रभु ची ताकत काये उपर उजागर हुली?”
“ओणे वांची आंखी अन्धीया ते वांचे मन कठोर करती ङिले, कङी इसड़े ना हो कि वे आंखीया लारे ङेखो, ते मन लारे समझो, ते माये सनु फिरो ते मैं वानु चंगा करे।”
तम्ही माये मां विश्वास किवें कर सग़ा? कांकि तम्ही तां आपस मां हेके ङुजे चा कद्दर चाहवा ते ओ कद्दर नु तां ना ङेखा जको सेर्फ नरीकारा कनु आवे।
माये गोढु तब तक कुई ना आ सग़ी जब तक मनु भेज़णे आला माया ब़ा नरीकार ओनु माये गोढु गेहती ना आवी। बल्ति मैं ओनु अन्त चे समय उपर जीते करती ङिही।
वांचीया आंखीया मां व्यभिचार बसला आला छै ते पाप करले बगैर आलीकर ना सग़ी वे चंचल मना आला नु बकाती गिही वांचे मना नु लोभ करने ची आदत हुली भिली वे श्राप ची ऊलाद्ध छी।