3 तब मरियम ने जटामांसी चा आधा सेर बेशकीमती इत्र गेहती कर ईशु चे पग़्ग़ा उपर नाखला ते आपणा माला लारे ओचे पग़्ग़ लुहले। इत्र ची खुश्बु लारे सारे घर महकती गेले।
पर हेक बात जरुरी छै, ओ सोणे हेंस्से नु मरियम ने चुणती गेले जको विकनु खोसला नी जई।”
तें माये ठोङा उपर तेल कोनी मसड़ले, पर यिणे माये पग़्ग़ा पर इत्र मसड़ला।
हा मरियम वाहो असतरी हुती जेह्णे प्रभु उपर इत्र नाखती कर ओचे पग़्ग़ा नु आपणे माला लारे लुहले हुते, यिचा ही भऊ लाजर बिमार हुता।
ईं केहती कर मार्था चाह्ली गेली, ते आपणी ब़ेहण मरियम नु हकारती लुकती कर केहले, “गुरु जी इठी छै, तनु हकारे पला।”
जिसे बेले मरियम ओठे पुज़ली जिठे ईशु हुता, ओनु ङेखती कर ओचे पग़्ग़ा मां ढेती कर केहले, “हे प्रभु, अगर तु इठे हुवीया तां, माया भऊ कङी वी ना मरेहा।”
निकुदेमुस वी जको पेहले ईशु चे गोढु राती नु गेला हुता, त्रीस किलो चे लगभग मिड़ला आला गंधरस ते एलवा चती आला।