“ओचे मालिका ने ओनु केहले, ‘धन्न छी, हे आच्छा ते भरोसेमन्द दास, तु थोड़े मां भरोसेमन्द रेहला, मैं तनु घणीया चीजा चा अधिकारी बणावी। आपणे मालिका ची खुशी मां शामिल हो।’
“हे ब़ा, मैं चाहवे कि जानु तु मनु ङिले जिठे मैं छै ओठे वे वी माये लारे हो, कि वे माई वा महिमा ङेखो, जको तु मनु ङिली कांकि तु संसारा ची उत्पत्ति चे पेहले माये लारे प्रेम राखला।
हा चिठ्ठी रोमियां ची कलीसिया वास्ते लिखली गेली पौलुस चे तरफु जको ईशु मसीह चा दास छै ते प्रेरित हुवणे चे वास्ते हकारला गेला ते नरीकारा चे ओ सुसमाचार वास्ते अलग़ करला गेला छै।
शमौन पतरस चे तरफु जको ईशु मसीह चा दास छै ते प्रेरित छै, हा चिठ्ठी वां लौका चे नांवे जेह्णे अम्चे नरीकार ते उद्धारकर्ता ईशु मसीह ची धार्मिकता चे जरिये अम्चे आलीकर ब़ोहत कीमती विश्वास गेहला।
हा चिठ्ठी यहूदा चे तरफु जको ईशु मसीह चा दास ते याकूब चा भऊ छै, वां हकारले आला चे नांवे लिखली गेली, जको नरीकार ब़ा चे प्यारे ते ईशु मसीह चे वास्ते सम्भालती कर राखले गेले।
ये वे बन्दी छी यांणे कुई असतरी लारे आपणे आप नु गन्दे कोनी करले। कांकि वे कुंवारे हुते, ते जिठे-किठे मैमणे जते, वे बन्दी ओचे भांसु टुरती पड़ती। सारी इन्सानी जाति कनु मोल गेहती कर छुड़ाती गेले ते। वे नरीकारा चे ते मैमणे चे वास्ते रहड़ी चे पेहले फल हुते।