1 ईशु फसह कनु छाऔ ङिहें पेहले बैतनिय्याह मां आला, जिठे लाजर रेहता, जानु ओणे मरले आला महु जिवाले।
बल्ति ईशु वानु उठी छोड़ती कर, यरुशलेम शहरा चे ब़ाहरु बैतनिय्याह सनु चाह्ला गेला, ते ओठे ओणे रात बिताली।
ओ यरुशलेम शहरा मां पुज़ती कर ते मन्दरा मां आला, ते ओणे चारो-तरफ सब चीजा नु ङेखती कर ब़ारहा चैला चे लारे बैतनिय्याह गेला, कांकि आथण हुती गेलती।
बल्ति ईशु वानु बैतनिय्याह तक ब़ाहरु गेहती गेला, ते आपणे हाथ चती कर वानु आशीष ङिली,
ओ शहरा ची हेक पापी असतरी ईं जाणती कर कि ईशु फरीसी चे घरा मां रोटी खाणे वास्ते ब़ेहला, संगमरमर चे ठांवा मां इत्र आणला।
बैतनिय्याह गांवा चे हेक बन्दे बिमार हुते जाये नां हुते लाजर। जिठे ओह ङोन ब़ेहणी मरियम ते मारथा लारे रेहता।
ईं केहती ओणे ऊंची अवाजी मां केहले, “लाजर, ब़ाहर निकलती आ!”
जको मरती गेलता ओह खफना लारे बिलठला आला ब़ाहर निकलती आला, ते ओचे मुँह रुमाला लारे ढकले आले हुते। ईशु ने वानु केहले, “ओनु खोलती ङिया ते जऊं ङिया।”
यहूदिया चा फसह चा तेंहवार गोढु हुता, ते घणे लौक फसह कनु पेहले देहात कनु यरुशलेम नु गेले कि आपणे आप नु यहूदी रीति चे अनुसार शोद्ध करो।
आग़ले ङिओ फसह चे तेंहवारा उपर आली भीड़ी ने जिसे बेले ईं सुणले कि ईशु यरुशलेम मां आवे पला।
जको बन्दी ओ तेंहवारा मां अराधना करने वास्ते आली हुती वांचे महु कई यूनानी हुती।
फसह चे तेंहवारा उपर आली यहूदिया ची बङी भीड़ नु जिसे बेले हा पता लाग़ला कि ईशु उठी छै ते वे ओनु मिलणे वास्ते आले, ना सेर्फ ओनु पर ओ लाजर नु वी ङेखणे वास्ते वी, आली हुती जानु ईशु ने मरणे चे बाद बल्ति जीते करती ङिलते।