48 अगर अम्ही ओनु यूंही छोड़ती ङिऊं, तां सारे ओचे उपर विश्वास करु लाग़ती जाये, ते बल्ति रोमी बन्दी इठे आती जाये ते अम्चे मन्दरा नु ते देशा नु खत्तम करती नाखे।”
तब राजे नु गुस्सा आला, ते ओणे आपणी सैना भेज़ती कर वां हत्यारा चे नाश करले, ते वांचे शहरा नु फूकती नाखले।
ऐवास्ते चौराहा चे उपर जावा, ते जितने लौक तम्हानु मिलो, सारा नु बीहा चे खाणे मां हकारती आवा।’
“ऐवास्ते जब तम्ही उज़ाड़ने आली किज़ड़ी चीजे नु जाई चर्चा दानिय्येल भविष्यवक्ता चे जरिये हुली हुती, पवित्र जग़हा भिली ङेखा (पढ़ने आला समझती गिहो),
सब लौका ने उत्तर ङिला, “ऐचे लुहीं अम्चे उपर ते अम्ची ऊलाद्धी उपर हो!”
“हाय तम्हा व्यवस्थापका उपर! तम्ही ज्ञान ची कुंजी गेहती तां गेली, पर तम्ही आप ही ना जा सग़ले, ते जाणे आला नु वी रोकती ङिले।”
मार्ग़ चे किनारे चे वे छी, जेह्णे सुणले, तब शैतान आती कर वांचे मना महु वचन चती चाह्ला जाये कि कहीं इसड़े ना हो कि वे विश्वास करती कर उद्धार गिहो।
ओ ग़वाही ङिऊं आला कि ज्योति ची ग़वाही ङियो, ताकि सारे ओचे जरिये विश्वास आणो।
“का अम्ही तम्हानु चिताती कर आज्ञा कोनी ङिली हुती, कि तम्ही ऐ नांवा लारे उपदेश ना करजा? फेर वी ङेखा, तम्ही सारे यरुशलेम नु आपणे उपदेशा लारे भरती नाखले ते ओ शक्स चे लुहीं अम्ची गिच्ची उपर आणने चाहवा।”