16 बल्ति थोमे ने जको दिदुमुस (मतलब जाड़ीये) किहवाता ङुजे चैला नु केहले, “आवा अम्ही वी ऐचे लारे मरणे वास्ते चालु।”
फिलिप्पुस, ते बरतुल्मै, थोमा, ते चुंगी गेहणे आला मत्ती, हलफई चा पूत याकूब ते तद्दै,
पतरस ने ओनु केहले, “अगर मनु दुधे लारे मरणे वी पड़ो, तांवी मैं दुधे कनु कङी नी मुकरी।” ते इसड़े ही सारा चैला ने वी केहले।
ते अन्द्रियास, ते फिलिप्पुस, ते बरतुल्मै, ते मत्ती, ते थोमा, ते हलफई चा पूत याकूब, ते तद्दै, ते शमौन कनानी,
पतरस ने ओनु केहले, “हे प्रभु, मैं दुधे लारे बन्दीग्रह मां जाणे, बल्कि मरणे चे वास्ते वी तियार छै।”
ते मत्ती, ते थोमा, ते हलफई चा पूत याकूब, ते शमौन जको जेलोतेस किहवावे,
मैं तम्चे कारण खौश छै कि मैं ओठे कोनी हुता, कांकि हमा तम्ही माये उपर विश्वास कर सग़ा। आवा अम्ही ओचे गोढु चालु।”
चैला ने ओनु केहले, “हे गुरु जी, कोच्छ ही ङिहें पेहले यहूदी नेता दुधे उपर पत्थराव करने ची कोशिस करी पलते, का बल्ति तु उठी जई पला?”
पतरस ने ओनु केहले, “हे प्रभु, हमा मैं दुधे भांसु कां ना आ सग़ी? मैं तां दुधे वास्ते आपणी जान वी ङिती ङिही।”
थोमा ने ओनु केहले, “हे प्रभु, अम्ही ना जाणु कि तु किठे जई पला। तां मार्ग़ चा किवें पता लाग़ी?”
शमौन पतरस, ते थोमा जको दिदुमुस किहवावे, ते गलील चे काना शहरा चा नतनएल, ते जबदी चे पूत, ते ओचे चैला महु ङोन नेरे जणे भेले हुते।
ते जिसे बेले ओठे पुज़ले तां वे ओ चौब़ारे उपर गेले, जिठे पतरस ते यूहन्ना ते याकूब ते अन्द्रियास ते फिलिप्पुस ते थोमा ते बरतुल्मै ते मत्ती ते हलफई चा पूत याकूब ते शमौन जेलोतेस ते याकूब चा पूत यहूदा रेहते।