11 ओणे ये बाता वानु केहलीया, ते ओणे बल्ति केहले, “अम्चा मित्र लाजर नूहती रेहला, मैं ओनु जग़ाऊं जाये पला।”
ते कब्रा खुलती गेलीया, ते मरले आले पवित्र लौका चे ब़ोहत सारी मुड़दी जीती हुली,
“हटती जावा, छुवेर मरली कोनी, पर नूहली पली।” वे ओची मजाक करु लाग़ले।
तब ईशु ने भीतर जती कर वानु केहले, “तम्ही कां रौल मचावा ते रोवा पले ? छुवेर मरली कोनी, पर नूहली पली।”
अगर कुई राती नु टुरे तां ऊं ठोकर खाये, कांकि ओचे मां सोज़ले कोनी।”
बल्ति ओचे चैला ने ओनु केहले, “हे प्रभु, अगर ओनु नीङ आती गेली, तां ओ ठीक हुती जई।”
ईशु लाजर ची मौत ची बात करे पलता, पर चैला ने सोचले कि ओ तां नीङे चे बारे बात करे पला।
यां ब़ेहणीया ने ईशु चे गोढु हा सनेसा भेज़ला, “हे प्रभु, जाये लारे तु प्रेम राखी, ओह बिमार छै।”
जाई बीन्दणी छै ओही बीन्द छै। पर बीन्दा चा मित्र जको भिला रेहती ओची सुणे, बीन्दा चीया बाता लारे ब़ोहत ही खौश हुवे। हमा हा माई खुशी पुरी हुली।
बल्ति गोङे टेकती कर ऊंची अवाजी लारे ईं केहले, “हे प्रभु, हा पाप वांचे उपर ना लायो।” ते ईं केहती कर नूहती रेहला। शाऊल ओची मौत मां सहमत हुता।
तब तां जको मसीह मां नूहती रेहले, वे वी नाश हुले।
खबरदार हुती जावा, पाप करने छोड़ती ङिया। ईं मैं तम्हानु कायल करने वास्ते ही किहे पला कांकि तम्चे महु कोच्छ तां नरीकारा नु जाणी ना।
ङेखा, मैं तम्हानु भेद ची बात किहे पला, कि अम्ही सारे तां नी मरु, पर अम्चा सारा चा रुप बदलती जई।
कांकि जको ज्योति छै वा सारा नु सोज़ले ङिये, ऐवास्ते ईं केहले गेले, “हे नूहले आले जाग़, ते मुड़दा महु जीता हुती ऊठ, ते मसीह ची ज्योति तम्चे उपर चमकी।”
ईशु मसीह अम्चे वास्ते ऐ वजह मरला, कि अम्ही चाहे जीते रिहुं चाहे मरती जऊं जिसे बेले ओ पुठा आवी ओचे लारे जिऊं।
ते पवित्रशास्त्र चा हा वचन पूरा हुला, “अब्राहम ने नरीकारा चे उपर विश्वास करला, ते हा ओचे वास्ते धर्म गिणला गेला,” ते ओ नरीकारा चा मित्र किहवाला।