ओणे राती नु ईशु कनु आती केहले, “हे रब्बी, अम्ही जाणु कि तु गुरु छी ते नरीकार ची ओर कनु आला। कांकि इसड़े अचम्भे चे काम जको तु करी याहनु नरीकारा ची सहायता चे बिना कुई वी ना कर सग़ी।”
बल्ति वी भीड़ महु घणे सारा ने ओचे उपर विश्वास करला। ते बन्दी किहुं लाग़ले, “मसीह जिसे बेले आवी, का ऐकनु ज्यादा अचम्भे चे चैन्ह ङिखाणी जको ऐणे ङिखाणले?”
नरीकारा ने किसी रीति लारे ईशु नासरी नु पवित्र आत्मा ते सामर्थ लारे अभिषेक करले, ओ भलाई करता, ते सारा नु जको शैताना चे सताले आले हुते, ठीक करता फिरला, कांकि नरीकार ओचे लारे हुता।
“हे इस्राएली लौक, यां वचना नु सुणा, ईशु नासरी हेक इसड़े बन्दे हुता, जाये नरीकारा ची ओर कनु हुवणे चा सबूत वा सामर्थ ची कामे ते अचम्भे ची कामे ते नेरे चैन्ह लारे प्रकट छै, जको नरीकारा ने तम्चे बीच ओचे जरिये करती ङिखाणले जानु तम्ही आप ही जाणा।
तां अम्ही लौक इसड़े महान उद्धार ची बेपरवाही करती कर आणे आले ङण्ड कनु किवें बच सग़ु? जाई चर्चा सबकनु पेहले खौद्द प्रभु चे जरिये करली गेली, ते प्रभु नु सुणने आला चे जरिये अम्हानु विश्वास हुला।