20 वांचे महु घणे किहुं लाग़ले, “ओचे मां दुष्टात्मा छै ते ओह बावला छै। ओची कां सुणा?”
चैले, गुरु चे ते दास चे मालिक चे बराबर हुवणे ही ब़ोहत छै। जब वाणे घरा चे मालिक नु शैतान, केहले तां ओचे घरा आला नु का कोच्छ नी किहे।
“ते यूहन्ना बपतिस्मा ङेणे आला ना खाता आला ते ना पीता आला, ते वे किही, ‘ओचे मां दुष्टात्मा छै।’
पर फरीसिया ने केहले, “हा तां दुष्टात्मा चे सरदार ची सहायता लारे दुष्टात्मा नु काढ़े।”
जिसे बेले ओचे कुणम्बा चे बन्दा ने सुणले ओनु आपणे लारे गेहणे वास्ते टुरती पली, कांकि बन्दी किही पलती, “ऐचा चैता टिकाणे कोनी।”
लौका ने उत्तर ङिला, “दुधे मां दुष्टात्मा छै। कूण तनु मारती नाखणे चाहवे?”
यहूदी बन्दा ने ओनु केहले, “हमा अम्ही जाणती गेले कि दुधे मां कुई दुष्टात्मा छै। अब्राहम वी मरती गेला ते भविष्यवक्ता वी मरती गेले, ते तु किही कि ‘अगर कुई माये वचना उपर चले तां ऊं कङी वी मौत नु नी ङेखी।’
जिसे बेले पौलुस आपणे बचाव वास्ते ये बाता किहे पलता, फेस्तुस ने ऊंची अवाजी लारे केहले कि, “हे पौलुस, तु पाग़ल छी। दुधी घणी पढ़ाई ने तनु पाग़ल बणाती नाखले।”