40 वा ङोन महु, जको यूहन्ना ची बात सुणती कर ईशु चे भांसु टुरती पलते, हेक शमौन पतरस चा भऊ अन्द्रियास हुता।
ते यां ब़ारहा प्रेरितां चे नांवे ये छी, पेहला शमौन, जको पतरस किहवावे, ते ओचा भऊ अन्द्रियास, जबदी चा पूत याकूब, ते ओचा भऊ यूहन्ना,
हेक ङिओ इसड़े हुले कि जब भीड़ ईशु उपर ढिये पलती ते नरीकारा चा वचना नु सुणती, ते ईशु गन्नेसरत ची झील चे किनारे उपर भीलता, ते इसड़े हुले
ईशु ने वानु केहले, “आवा, ते तम्ही ङेखा।” बल्ति वाणे जती कर ओची रेहणे ची जग़हा ङेखली, ते वे ओ ङिओ ओचे लारे रेहले। हा पैशी चा समय हुता।
ईशु ते ओचे चैला नु वी ओ बीहा चा छेड़ा ङिला गेलता ला।
बल्ति चैला ने आपस मां केहले, “का कुई ओचे खाणे वास्ते कहीं गेहली आले?”
ओणे चैला महु शमौन पतरस चा भऊ अन्द्रियास ने ओनु केहले,
ते जिसे बेले ओठे पुज़ले तां वे ओ चौब़ारे उपर गेले, जिठे पतरस ते यूहन्ना ते याकूब ते अन्द्रियास ते फिलिप्पुस ते थोमा ते बरतुल्मै ते मत्ती ते हलफई चा पूत याकूब ते शमौन जेलोतेस ते याकूब चा पूत यहूदा रेहते।