37 बल्ति यूहन्ना चे वे ङोन चैला ने ओनु ईं केहते सुणती कर, वे ईशु चे भांसु टुरती पले।
ते ओणे ईशु उपर जको जाये पलता ङेखती कर केहले, “ङेखा, ईं नरीकारा चे मेमणे छै।”
ईशु ने मुड़ती कर वानु भांसु आते ङेखले ते वानु केहले, “तम्ही कानु सोते फिरा?” वाणे ओनु केहले, “हे रब्बी,” (मतलब हे गुरु), “तु किठे रिही वी?”
ङुजे ङिओ ईशु गलील नु जाणे चाहवे ला। ओ फिलिप्पुस नु मिड़ला ते केहले, “माये भांसु हुती पड़।”
ऐवास्ते विश्वास सुणने लारे, ते सुणने मसीह चे वचन लारे हुवे।
कोच्छ गन्दी बात ना ब़ोला जको ब़ोला आच्छे ब़ोला ते जको नेरा वास्ते आशीष ची वजह हो।
ते पवित्र आत्मा, ते बीन्दणी ङोनी किही, “आ!” ते सुणने आला वी किहो कि, “आ!” जको तरसेला आला हो, ओ वी आओ। ते जको कुई चाहवे ऊं वी जीवन चे पाणी नु यूंही गिहो।