तां वी ओणे आपणे आप नु बे ग़वाह कोनी छोड़ले, पर ओ भलाई करता रेहला, ते आसमाना कनु बारश ते मौसमा चे अनुसार अम्हानु पैदावार ङिता रेहला, तम्चे मना नु रोटी ते खुशी लारे भरता रेहला।”
नरीकारा ने आपणे ज्ञान मां ईं असम्भव करले कि लौक आपणे ज्ञान चे अनुसार नरीकारा नु जाणो, पर नरीकारा नु ईं आच्छे लाग़ले कि, ऐ प्रचार चे जरिये जानु लौक मूर्खता समझे, विश्वास करने आला नु उद्धार ङिये।
कांकि ओचे मां सारीया चीजा नु बणाले गेले, स्वर्ग़ ची हो जा धरती ची, ङेखली हो जा अणङेखली, का सिंहासन, का प्रभुतांए, का प्रधानताए, का अधिकार, सारीया चीजा ओणे रचलीया, ते ओचे वास्ते बणालीया गेलीया।
विचार करती कर ङेखा, ब़ा ने अम्चे लारे किसड़ा प्रेम करला कि नरीकारा ची ऊलाद्ध किवाहुं, ते सच्चमां अम्ही छिऊं वी। संसार अम्हानु ना जाणी, कांकि संसारा ने ईशु मसीह नु कोनी जाणले।