ते ऐचे लारे ही लारे वे घर-घर फिरती कर आलसी हुवणे सिखती जई, ते सेर्फ आलसी कोनी, पर बक-बक करतीया रिही ते नेरा चे कामा मां टांका अड़ावी ते बेफालतु चा बाता ब़ोली।
तम्ही बुराई चे बदले मां बुराई ना करा। ते ना गालीया चे बदले गालीया काढ़ा, पर ऐचे बदले आशीष ही ङिया। कांकि तम्ही आशीष चे वारिस हुवणे चे वास्ते हकारले गेले।