का तम्ही ना जाणा, कि अन्यायी लौक नरीकारा चे राज़ चे वारिस नी हुवे? धोक्का ना खावा, ना वेश्यागामी, ना मूर्तिपूजक, ना परअसतरी गामी, ना लुच्चे, ना पुरुषगामी,
हे भऊ ते ब़ेहणीया, जको-जको बाता सच्च छी, ते जको-जको बाता आदरमान चा छी, ते जको-जको बाता वाजिब छी। ते जको-जको पवित्र छी,ते जको-जको बाता सुहावनीया छी, ते जको-जको बाता मन भावनीया छी। यानि जको सदगुण ते प्रशंसा चीया बाता छी, वांचे उपर ध्यान लाले करा।
कांकि अम्ही वी पेहले, बेअक्कल, ते आज्ञा ना मनणे आले, ते वहमा मां ढेले आले, ते हर हेक रंगा ची इच्छा ते सोख भोग़णे चे गुलाम हुते, ते बैरबन्दी, ते खार खाणे मां जीन्दगी गुजारते, ते किज़ड़े हुते, ते हेके ङुजे लारे बैर राखते।
हे माये भऊ, हेके ङुजे ची बदनामी ना करा। जको आपणे भावां ची बदनामी करे, जा ते बल्ति आपणे भावां उपर दोष लावे, ऊं व्यवस्था ची बदनामी करे। ते ऊं व्यवस्था उपर दोष लावे, ते तम्ही व्यवस्था उपर टुरणे आले कोनी, पर न्यां करने आले बणती जावा।
ङुजा चे बुरे करने चे बदले वांचे ही बुरे हुवी। वानु ङिओ ङुपाहर भोग़ विलास करने भले लाग़े। ईं कलंक ते दोष छै जिसे बेले वे तम्चे लारे खई-पी तां आपणे तरफु प्रेम भोज़ करती भोग़ विलास करी।