बल्ति मैं तुरन्त दुधे गोढु ये बन्दी भेज़ली, ते तु भले करले जको आती गेला। हमा अम्ही सारी इठे नरीकारा चे सामणे छिऊं कि जको कहीं नरीकारा ने तनु केहले वा सुणु।”
ऐवास्ते अम्ही वी नरीकारा चा धन्यवाद लगातार करते रिहुं, कि जब अम्चे जरिये नरीकारा चे सुसमाचार चा वचन तम्चे गोढु पुज़ला, तां तम्ही ओ बन्दे चा ना, पर नरीकारा चा वचन समझती कर ग्रहण करला, ते ओ तम्चे मां जको विश्वास राखा, असरदार छै।
हे माये प्यारे भऊ, सुणा, का नरीकारा ने ऐ संसारा चे कंगाला नु कोनी चुणले कि विश्वासा मां अमीर ते ओ स्वर्ग़ राज़ चे अधिकारी हो जाया वायदा ओणे वांचे लारे करला जको ओचे लारे प्रेम राखे?
हे माये भऊ, हेके ङुजे ची बदनामी ना करा। जको आपणे भावां ची बदनामी करे, जा ते बल्ति आपणे भावां उपर दोष लावे, ऊं व्यवस्था ची बदनामी करे। ते ऊं व्यवस्था उपर दोष लावे, ते तम्ही व्यवस्था उपर टुरणे आले कोनी, पर न्यां करने आले बणती जावा।
पर हे माये भऊ, सब महु सिरे ची बात हा छै कि कसम ना खाजा, ना स्वर्ग़ा ची, ना धरती ची, ते ना ही कुई नेरी चीजे ची, पर तम्ची बातचीत “हां” ची “हां,” ते “ना” ची “ना” हो कि तम्ही ङण्ड चे लायक ना बणा।