26 ना तां जग़त ची उत्पत्ति कनु गेहती कर मसीह नु बार-बार ङोख चवणे पड़ी हा। पर हमा युगा चे अन्त मां ओ सारा वास्ते हेको ही बार खौद्द आपणी ही बलि चे जरिये पाप नु मिटाती ङेणे वास्ते प्रकट हुती गेला।
“मैं राजा आपणे सज़्ज़े पासे आला नु किही, ‘हे माये ब़ा ची धन्न बन्दी, आवा, ओ राज़ चे अधिकारी हुती जावा, जको संसार चे शुरुआत कनु तम्चे वास्ते तियार करला आला छै।
“हे ब़ा, मैं चाहवे कि जानु तु मनु ङिले जिठे मैं छै ओठे वे वी माये लारे हो, कि वे माई वा महिमा ङेखो, जको तु मनु ङिली कांकि तु संसारा ची उत्पत्ति चे पेहले माये लारे प्रेम राखला।
पर अम्ही जेह्णे विश्वास करला, ओ विश्राम मां जाणे हुले। जिंवे ओणे केहले, “तब मैं क्रोध मां आती कर कसम खाली कि, ‘वांचे माये विश्राम मां आणे नी हुवी।’ ” नरीकारा ने ईं केहले, जग़त ची उत्पत्ति चे समय ओचे काम पुरे हुती चुकले हुते।
ते वां महायाजका आलीकर ओनु जरुरी कोनी कि हर ङिओ पेहले आपणे पापा वास्ते ते बल्ति लौका चे पापा वास्ते बलि भेंट चढ़ाओ, कांकि ओणे आपणे आप नु बलि चे रूपा मां भेंट चढ़ाती कर विनु हेके वारी निपटाती ङिले।
ब़करा ते बछड़ा चे लुहींया चे जरिये ना, पर खौद्द आपणे ही लुहींया चे जरिये अति पवित्र स्थान मां सेर्फ हेक ही बार जाणे लारे अम्चे पापा वास्ते अनन्त छुटकारा पक्का करला।
तां मसीह चे लुहीं, जेह्णे आपणे आप नु अनन्त आत्मा चे जरिये खौद्द नु नरीकारा चे सामणे निर्दोष बलि चे रूपा मां भेंट करती ङिले, जीते नरीकारा ची सेवा वास्ते तम्चे विवेक नु मरले आले कामा कनु शोद्ध किवें नी करी?
ओ खौद्द ही अम्चे पापा नु आपणे शरीरा चे उपर चती कर क्रूसा उपर चढ़ती गेला, जाये कनु अम्ही पापा चे वास्ते मरती कर धार्मिकता चे वांचे वास्ते जीवन बिताऊं, ओचे ही मार खाणे ची वजह कनु तम्ही चंगे हुले।
कांकि मसीह ने वी अम्चे पापा चे वास्ते ङोख भोग़ले। यानिकि ओ बेकसूर हुता। अम्चे पापा चे वास्ते हेक वारी मरती गेला कि अम्हानु नरीकारा चे गोढु गेहती जाओ। शरीरा चे जरिये तां ओ मारला गेला, पर आत्मा चे जरिये जिवाला गेला।
जको ढौर तु ङेखले, ऊं पेहले तां हुते पर हमा कोनी, ते पताला महु निकलती कर विनाश मां ढी, ते धरती चे रेहणे आले जाई नांवे संसारा ची शुरुआत चे समय कनु जीवन ची किताबे मां लिखली कोनी गेली, ऐ ढौरा ची हा हालत ङेखती कर पेहले हुते ते हमा कोनी ते बल्ति आती जई, अचम्भा करे।