15 ऐवास्ते ओ हेक नवीं वाचा चा बिचोला छै, कि वे मौत चे जरिये जको पेहली वाचा चे समय चे अपराधा कनु छुटकारा गेहणे वास्ते हुली, हकारले आले लौक वायदे चे अनुसार अनन्त विरासत नु गिहो।
ते जेह्णे वी घर, जा भावां नु, जा ब़ेहणीया नु, जा ब़ा नु, जा आई नु, जा ब़ाला-ब़च्चा नु, जा खेता नु माये नांवा वास्ते छोड़ती ङिले, ओनु साओ गुणा मिली, ते ओ अनन्त जीवन चा अधिकारी हुवी।
“मैं राजा आपणे सज़्ज़े पासे आला नु किही, ‘हे माये ब़ा ची धन्न बन्दी, आवा, ओ राज़ चे अधिकारी हुती जावा, जको संसार चे शुरुआत कनु तम्चे वास्ते तियार करला आला छै।
जब ईशु उठु कनु निकलती कर मार्ग़ा मां जाये पलता, तां हेक बन्दे ओचे सनु द्रोड़ते हुले आले, ते ओचे आग़ु गोङे टेकती कर ओकनु पूछले, “हे उत्तम गुरु, अनन्त जीवन चा अधिकारी हुवणे वास्ते मैं का करे?”
“ते हमा मैं तम्हानु नरीकारा नु, ते ओचे अनुग्रह चे वचना नु सोंपती ङिये पला, जको तम्ची बढ़ोतरी कर सग़ी, ते सारे पवित्र करले गेले लौका मां सहभागी हुती ते विरासत ङे सग़े।
ते अम्ही जाणु कि, जको लौक नरीकारा लारे प्रेम राखे, वांचे वास्ते सारीया बाता मिलती कर भलाई ही नु पैदा करी यानिकि वांचे ही वास्ते जको ओची इच्छा चे अनुसार हकारले गेले छै।
ओणे अम्हानु नवें वायदे चे सेवक हुवणे चे लायक वी बणाले। हा वायदा लिखली आली व्यवस्था चा कोनी पर पवित्र आत्मा चा छै। कांकि लिखली आली व्यवस्था मौत नु पैदा करे, पर पवित्र आत्मा जीवन ङिये।
कांकि तम्ही कैदी विश्वासी भावां चे ङुखा मां वी ङुखी हुले, ते आपणी जायजात वी खुशी लारे लूटीजु ङिली, ईं जाणती कर, कि तम्चे गोढु हेक नेरी वी उत्तम ते सदा रुकणे आली जायजात छै।
ये सारे विश्वासा ची दशा मां मरले, ते वाणे वायदा करलीया आलीया चीजा कोनी गेहलीया। पर वानु दूरी कनु ङेखती कर खौश हुले ते मनती गेहले कि अम्ही धरती उपर प्रदेसी ते ब़ाहरले छिऊं।
ऐवास्ते कि ऊलाद्ध लुहींया ची ते मांस ची हुवे, मसीह ईशु वी लुहीं ते मांस चे हुती गेले कि मौत चे जरिये ओ ओनु यानि शैताना नु, जाये मां मौत ची ताकत हुती, कमजोर करती ङियो
ब़करा ते बछड़ा चे लुहींया चे जरिये ना, पर खौद्द आपणे ही लुहींया चे जरिये अति पवित्र स्थान मां सेर्फ हेक ही बार जाणे लारे अम्चे पापा वास्ते अनन्त छुटकारा पक्का करला।
कांकि मसीह ने वी अम्चे पापा चे वास्ते ङोख भोग़ले। यानिकि ओ बेकसूर हुता। अम्चे पापा चे वास्ते हेक वारी मरती गेला कि अम्हानु नरीकारा चे गोढु गेहती जाओ। शरीरा चे जरिये तां ओ मारला गेला, पर आत्मा चे जरिये जिवाला गेला।
हमा नरीकार जको सारे अनुग्रह चा दाता छै, जेह्णे तम्हानु मसीह मां आपणी अनन्त महिमा वास्ते हकारले, तम्चे थोड़ी देरी तक ङोख चवणे चे बाद आप ही तम्हानु सेद्ध ते मजबूत ते बलवन्त करी।
वे ईं नवें गीत गाऊं लाग़ले, “तु ये किताबे नु गेहणे, ते ऐचीया मोहरा खोलणे चे लायक छी, कांकि तु बलि हुती कर, आपणे लुहींया लारे हर हेक कोल्ल ते भाषा ते लौक ते जाति महु नरीकारा वास्ते लौका नु मोल गेहले।