पर अम्ही जेह्णे विश्वास करला, ओ विश्राम मां जाणे हुले। जिंवे ओणे केहले, “तब मैं क्रोध मां आती कर कसम खाली कि, ‘वांचे माये विश्राम मां आणे नी हुवी।’ ” नरीकारा ने ईं केहले, जग़त ची उत्पत्ति चे समय ओचे काम पुरे हुती चुकले हुते।
ते ओ वांचीया आँखीया कनु सारी हींजवे लूथी गिही। ते ना ही ओठे कङी वी मौत हुवी, ते ना ङोख, ना रोवणे, ते ना दर्द हुवी। कांकि ये सारीया पुराणीया बाता हमा बीतती चुकलीया।”