29 कांकि अम्चा नरीकार भसम करने आले जाखते छै।
ऐवास्ते प्रभु चा भय मनती कर अम्ही लौका नु समझाऊं ते नरीकारा चे सामणे अम्चा हाल प्रकट छै, ते माई आस हा छै कि, तम्चे विवेक ने वी ऐनू जाणती गेले वी।
ते तम्ही जको क्लेश पावा, अम्चे लारे सोख हो, ओ समय उपर जिसे बेले कि प्रभु ईशु आपणे सामर्थी दूता चे लारे, धधकते हुले जाखते महु स्वर्ग़ा कनु प्रकट हुवी।
ते जको नरीकारा नु ना पिछाणी, ते अम्चे प्रभु ईशु चे सुसमाचार नु ना मनी वाकनु पलटा हुवी।
हां, ङण्ड ची हेक भयानक उम्मीद ते जाखते ची ज्वाला बाकि छै जको सारे विरोधीया नु भसम करती नाखी।
जीते नरीकारा चे हाथा मां पड़ने खतरनाक बात छै।
पर ऐ समय चा आसमान ते धरती ओह वचना चे जरिये ऐवास्ते राखले गेले कि ब़ाड़ले जाओ ते अधर्मी बन्दा चा न्यां ते नाश हुवणे चे ङिओ तक यूंही मेहले रिहे।
