मैं वां लौका वास्ते जको विश्वासा मां कमजोर छी खौद्द वांचे आलीकर कमजोर बणला कि वानु मसीह मां जीत सग़े। मैं सब तरह चे इन्साना वास्ते सब कोच्छ बणला कि किवें ना किवें करती कईयां चा उद्धार करवा सग़े।
कांकि मैं तम्चे मना ची तियारी नु जाणे, जाई वजह कनु मैं तम्चे बारे मां मकिदुनिया चे सामणे घमण्ड ङिखाणे, कि अखाया इलाके चे लौक हेक साला कनु तियार छी, ते तम्चे जोश ने घणा नु उभारले वी।
हे माये भऊ, तम्ही आजाद हुवणे वास्ते हकारले गेले छिवा, पर इसड़े ना कि ये आजादी नु शरीरा चे कामा चे वास्ते मौका बणावा, बल्कि प्रेमा लारे हेके ङुजे चे दास बणा।
मसीह चे वचन नु आपणे दिला मां गहराई लारे बसु ङिया ते सेद्ध ज्ञान समेत हेके ङुजे नु सिखावा ते चितावा, ते आपणे-आपणे मना मां अनुग्रह चे लारे नरीकारा चे वास्ते भज़न ते स्तुतिगान ते आत्मिक गीत गावा।
हा बात सच्च छै, ते मैं चाहवे कि तु यां बाता चे बारे मां मजबूती लारे ब़ोल ऐवास्ते कि जेह्णे नरीकारा चा भरोसा करला, वे भले कामा मां लाग़ले रेहणे चा ध्यान राखो, ये बाता भलीया, ते बन्दा चे फायदे चा छी।
पर जब तक ओ ङिओ, जानु “आज़” केहला जाये, अम्चे सामणे छै, हर हेक ङिओ हेके ङुजे ची हिम्मत ब़न्धाते रिहा, इसड़े ना हो कि तम्चे महु कुई वी पाप चे छल मां कठोर बणती जाओ।