21 जलन, नशा खोरी, असतरीगमन, ते यांचे जिसड़ी नेरी-नेरी कामे वी छिती, यांचे बारे मां मैं तम्हानु पेहले केहती ङिये कि इसड़े-इसड़े काम करने आले नरीकारा चे राज़ चे वारिस ना हो सग़ी
“मैं राजा आपणे सज़्ज़े पासे आला नु किही, ‘हे माये ब़ा ची धन्न बन्दी, आवा, ओ राज़ चे अधिकारी हुती जावा, जको संसार चे शुरुआत कनु तम्चे वास्ते तियार करला आला छै।
“ऐवास्ते चौकस रेहजा, कङी इसड़े ना हो कि तम्चे मन हठीले, ते नशेबाज, ते ऐ जीवना ची चिन्ता लारे सुस्त हुती जाये, ते वे ङिहें तम्चे उपर फन्दे चे समान अचानक आती पड़ो।
जिंवे ङिहां मां अम्ही रिहुं वी, यूंही अम्हानु सिधी चाल चलणी चाही छै, ना कि लीलाक्रीड़ा, ते पियक्कड़पन, ना व्यभिचार, ते लोचपण मां, ते ना ही झग़ड़े ते ईर्ष्या मां लाग़ले रिहा।
माये केहणे ईं छै कि तम्चे इसड़े कुई विश्वासीया लारे जको व्यभिचारी, जा लोभी, जा मूर्तिपूजक, जा गाली काढ़णे आले, जा पियक्कड़, जा ठग़्ग़ हो तां ओचे लारे संगति ना करजा, बल्कि इसड़े इन्साना लारे खाणे वी ना खाजा।
कांकि पेहले तम्ही नेरीया जातिया आलीकर जीवन बीताते, जिंवे बुरी इच्छा चे अनुसार काम करने, ते लोचपण, ते मतवालापन, व्यभिचार, ते पियक्कड़पन, ते किज़ड़ी मूर्तिपूजा मां जिठे पेहले समय गुजारला ओही ब़ोहत छै।
पर ओचे मां कुई अपवित्र चीज जा गन्दे काम करने आला, जा कूड़ घड़ने आला, कुई रीति लारे जा ना सग़ी, पर सेर्फ वे लौक जाई नांवे मैमणे ची जीवन ची किताबे मां लिखली आली छी।