जिंवे कि मैं इन्साना चा पूत, ऐवास्ते कोनी आला कि ओची सेवा-टहल करली जाओ, पर ऐवास्ते आला कि आप सेवा-टहल करो, ते ब़ोहता नु छुड़ावणे वास्ते आपणे प्राण ङियो।”
कांकि ‘मैं इन्साना चा पूत’ ऐवास्ते कोनी आला कि ओची सेवा-टहल करली जाओ, पर ऐवास्ते आला कि आप सेवा-टहल करो, ते ब़ोहता नु छुड़ावणे वास्ते आपणे प्राण ङियो।”
वां सारा चे नांवे जको रोम मां नरीकारा चे प्यारे ते पवित्र हुवणे वास्ते हकारले गेले। अम्चा ब़ा नरीकार ते प्रभु ईशु मसीह ची ओर कनु तम्हानु अनुग्रह ते शान्ति मिलती रिहो।
ते ऐ संसारा ची रीति उपर ना चला। पर तम्ची ब़ुध्दि चे नवें हुती जाणे लारे तम्चा चाल-चलन वी बदलता जाओ, जाये कनु तम्ही नरीकारा ची भली, ते भावणे आली, ते सेद्ध इच्छा लारे अनुभव लारे मालुम करते रिहा।
कांकि जको काम व्यवस्था, शरीरा चे वजह दुर्बल हुती कर ना कर सग़ली, ओनु नरीकारा ने करले, यानिकि आपणे ही पूता नु पापमय शरीरा ची समानता मां, ते पाप चे बलिदान हुवणे चे वास्ते भेज़ती कर, शरीरा मां पापा उपर ङण्ड ची आज्ञा ङिली।
ऐ वजह कनु मैं सबकनु पेहले तम्हानु वाहो बात पुचाती ङिली जको माये कनु पुज़ली हुती, कि पवित्रशास्त्र चे वचन चे अनुसार ईशु मसीह अम्चे पापा वास्ते मरती गेला,
ते वा अविश्वासीया चे वास्ते, जाई ब़ुध्दि नु ऐ संसारा चे ईश्वर ने यानिकि शैताना ने अन्धी करती नाखली, ताकि मसीह जको नरीकारा चा प्रतिरुप छै, कि ओचे तेजोमय सुसमाचार चे सोज़ले वांचे उपर ना चमको।
पर यूं ना हो कि मैं नेरी कुई बाते चा घमण्ड करे, सेर्फ अम्चे प्रभु ईशु मसीह चे क्रूसा चा, जाये जरिये संसार माई नजरी मां ते मैं संसारा ची नजरी मां क्रूसा उपर चढ़ाला गेला
मसीह मां बणले आले जको आपणी इच्छा चे भली समझ चे अनुसार सब कोच्छ करी, ओणे आपणी योजना चे अनुसार अम्हानु पेहले कनु ठहराले कि उत्तरा अधिकारी बणने चा अधिकार मिलो।
कांकि हा अम्चा मल्लयोद्ध, लुहीं ते मांस चे लारे कोनी, पर प्रधाना ते अधिकारीया चे लारे, ते ऐ संसार चे अन्धकारा चे हाकिमा लारे ते ओ दुष्टता ची आत्मिक सैना लारे छै जको आसमाना मां छै।
कि ईशु तम्चे मना नु इसड़े मजबूत करो, कि जब अम्चा प्रभु ईशु मसीह आपणे सारे पवित्र लौका लारे आओ, तां वे अम्चे नरीकार ते ब़ा चे सामणे पवित्रता मां बेकसूर बणाती नाखो।
तां मसीह चे लुहीं, जेह्णे आपणे आप नु अनन्त आत्मा चे जरिये खौद्द नु नरीकारा चे सामणे निर्दोष बलि चे रूपा मां भेंट करती ङिले, जीते नरीकारा ची सेवा वास्ते तम्चे विवेक नु मरले आले कामा कनु शोद्ध किवें नी करी?
हे व्यभिचारी बन्दी, का तम्ही ना जाणा, कि संसारा लारे मित्रता नरीकारा चे लारे बैर राखणे छै? ऐवास्ते जको कुई संसारा चे मित्र हुवणे चाहवे, ऊं आपणे आप नु नरीकारा चे बैरी बणावे।
ओ खौद्द ही अम्चे पापा नु आपणे शरीरा चे उपर चती कर क्रूसा उपर चढ़ती गेला, जाये कनु अम्ही पापा चे वास्ते मरती कर धार्मिकता चे वांचे वास्ते जीवन बिताऊं, ओचे ही मार खाणे ची वजह कनु तम्ही चंगे हुले।
कांकि मसीह ने वी अम्चे पापा चे वास्ते ङोख भोग़ले। यानिकि ओ बेकसूर हुता। अम्चे पापा चे वास्ते हेक वारी मरती गेला कि अम्हानु नरीकारा चे गोढु गेहती जाओ। शरीरा चे जरिये तां ओ मारला गेला, पर आत्मा चे जरिये जिवाला गेला।
ते ईशु मसीह चे तरफु जको भरोसेमन्द ग़वाही ते मरले आला महु जीता हुवणे आला महु पलेठी चा ते धरती चे राजा चा हाकिम छै तम्हानु अनुग्रह ते शान्ति मिलती रिहो। ओ अम्चे लारे प्रेम राखे ते ओणे आपणे लुहींया लारे अम्हानु पापा कनु छुड़ाले छै।
वे ईं नवें गीत गाऊं लाग़ले, “तु ये किताबे नु गेहणे, ते ऐचीया मोहरा खोलणे चे लायक छी, कांकि तु बलि हुती कर, आपणे लुहींया लारे हर हेक कोल्ल ते भाषा ते लौक ते जाति महु नरीकारा वास्ते लौका नु मोल गेहले।
ऐचे बाद मैं नजर करली, ते ङेखा, हर हेक जाति, ते कोल्ल, ते लौक ते भाषा महु हेक इसड़ी बङी भीड़, जानु कुई गेण ना सग़ते। चिट्टी ओढ़णी घाली आले ते आपणे हाथा मां खज्जी चा लड़ीया चले हुले सिंहासना चे सामणे ते मैमणे चे सामणे भिली।