सारे सीरिया देशा मां ओचा समाचार फैलती गेला ते लौक सारा बिमारा नु, जको हर तरह चीया बिमारीया मां ते ङुखा मां जकड़ले आले हुते, ते जाये मां दुष्टात्मा हुतीया, ते मिर्गी आले, ते लकवे चे मारले आले हुते, ओचे गोढु गेहती आले, ते ओणे वानु ठीक करले।
अन्ताकिया शहरा ची कलीसिया मां कई भविष्यवक्ता ते उपदेशक हुते, बरनबास, ते शमौन जाये ङुजे नां नीगर हुते, ते लूकियुस कुरेनी, ते मनाहेम जको चौथाई देश चे राजा हेरोदेस चा मित्र हुता, ते शाऊल।
वाणे वांचे हाथु हा चिठ्ठी लिखती भेज़ती ङिली कि, “अन्ताकिया ते सीरिया ते किलिकिया चे रेहणे आले भावां नु जको नेरीया जातिया महु छी, प्रेरित ते अग़ुवा भावां चा नमस्कार।
“मैं तां यहूदी छै, किलिकिया प्रदेस चे तरसुस शहर मां माया जनम हुला, पर ऐह शहरा मां गमलीएल चे चरणा मां ब़ेसती कर पढ़ाला गेला, ते ङाङा-ब़ा ची व्यवस्था ची ठीक रीति लारे सिखाला गेला। ते नरीकारा चे वास्ते इसड़ी धोन्न लाली भीलता ला, जिंवे कि तम्ही सारे आज़ लाली भिले।
बल्ति ओ प्राथनाघरा महु जको लिबिरतीनो ची किहवाती, ते कुरेनी ते सिकन्दरिया ते किलिकिया ते एशिया चे लौका महु कुई हेक ऊठती कर स्तिफनुस लारे बहस-बाजी करु लाग़ले।
