हे भऊ ते ब़ेहणीया, जको-जको बाता सच्च छी, ते जको-जको बाता आदरमान चा छी, ते जको-जको बाता वाजिब छी। ते जको-जको पवित्र छी,ते जको-जको बाता सुहावनीया छी, ते जको-जको बाता मन भावनीया छी। यानि जको सदगुण ते प्रशंसा चीया बाता छी, वांचे उपर ध्यान लाले करा।
पर प्रभु माया सहायक रेहला, ते मनु सामर्थ ङिली, ताकि माये जरिये पूरा प्रचार हो, ते सारीया नेरीया जातिया सुणती गिहा ते मैं तां शेरा चे मुँहा कनु छुड़ाला गेला।
हमा नरीकार जको सारे अनुग्रह चा दाता छै, जेह्णे तम्हानु मसीह मां आपणी अनन्त महिमा वास्ते हकारले, तम्चे थोड़ी देरी तक ङोख चवणे चे बाद आप ही तम्हानु सेद्ध ते मजबूत ते बलवन्त करी।
हे ब़ाला आले, मैं तम्हानु ऐवास्ते लिखले कि जको शुरु कनु छै तम्ही ओनु जाणती गेले। हे जवानु, मैं तम्हानु ऐवास्ते लिखले कि तम्ही ताकतवार छिवा, नरीकारा चे वचना उपर तम्ही हमेशा ध्यान ङिला, ते तम्ही ओ दुष्टा उपर जय पाली।
