ते ऐ संसारा ची रीति उपर ना चला। पर तम्ची ब़ुध्दि चे नवें हुती जाणे लारे तम्चा चाल-चलन वी बदलता जाओ, जाये कनु तम्ही नरीकारा ची भली, ते भावणे आली, ते सेद्ध इच्छा लारे अनुभव लारे मालुम करते रिहा।
ऐवास्ते वे मौत चा बपतिस्मा गेहणे लारे अम्ही ओचे लारे दफनाले गेले, ताकि जिंवे मसीह परमपिता ची महिमा चे जरिये मरला आला महु जिवाला गेला, यूहीं ही अम्ही वी नवें जीवन चे अनुसार चाल चलु।
पर जाये बन्धन मां अम्ही हुते ओचे वास्ते मरती कर, हमा व्यवस्था कनु छुटती गेले कि, लिखली आली पुराणी व्यवस्था उपर कोनी, बल्कि नरीकारा ची आत्मा ची नवीं रीति उपर सेवा करु वी।
पर जब अम्चे सब चे उघाड़े चेहरे कनु प्रभु ची महिमा यूं प्रकट हुवे, जिंवे करती शीशे मां हुवे। तां प्रभु चे जरिये जको आत्मा छै, अम्ही ओचे तेजस्वी रुप मां अंश-अंश करती बदलते जऊं पले।
ते आपणे शरीरा मां बैर यानि वा व्यवस्था जाया आज्ञा विधिया ची रीतिया उपर हुतीया, मिटाती ङिले कि ङुंहु लारे आपणे मां हेक नवें इन्सान पैदा करती कर मेल कराती ङियो।
जाये जरिये ओणे अम्हानु बेशकीमती ते ब़ोहत ही बङे वायदे ङिले कि यांचे जरिये तम्ही वे सड़ाहट कनु छुटती कर जको संसारा मां बुरी अभिलाषा कनु हुवे ईश्वरीय सुभाव चे भईवाल हुती जावा।