17 ते ओही सारीया चीजा महु पेहला छै, ते सारीया चीजा ओचे मां बणलीया रिही।
हमा, हे पिताजी, तु आपणे लारे माई महिमा वे महिमा लारे कर जको संसारा ची सृष्टि कनु पेहले माई दुधे लारे हुती।
ईशु ने वानु केहले, “तम्हानु सच्च-सच्च किहे पला अब्राहम चे पैदा हुले कनु पेहले, मैं छै।”
कांकि अम्ही ओचे मां जीते रिहुं, ते अम्चे टुरने-फिरने, ते टिकले रिहुं। जिसड़े कि तम्चे कई कविया ने वी केहले, ‘अम्ही तां ओचे ही वंशज वी छिऊं।’
पर अम्चे गोढु तां हेक ही नरीकार छै यानि ब़ा जेह्णे सब कोच्छ रचले ते अम्ही ओचे वास्ते छिऊं। ते हेक ही प्रभु छै, यानि ईशु मसीह जाये जरिये सारीया चीजा हुलीया ते ओचे जरिये अम्ही जिऊं।
मसीह अणङेखले नरीकारा चा ङेखला आला रुप छै ते सारे संसारा मां पलेठी चा छै।
ओ नरीकारा ची महिमा चे सोज़ले, ते ओचे सुभाव ची छाप छै, ते सारीया चीजा नु आपणी सामर्थ चे वचना लारे, सम्भाले। ओ अम्चे पापा नु धोती कर, स्वर्ग़ा मां सर्वशक्तिमान नरीकारा चे सज़्ज़े पासु जती ब़ेहला।
मसीह ईशु, काल ते आज़ ते युग-युग हेक जिसड़ा छै।
“जको कोच्छ तु ङेखी पला ओनु किताबे मां लिखती कर साता कलीसिया चे नांवे भेज़ती ङे यानि इफिसुस ते स्मुरना ते पिरगमुन ते थुआतीरा ते सरदीस ते फिलदिलफिया ते लौदीकिया नु।”
जिसे बेले मैं ओनु ङेखले तां ओचे पग़्ग़ा उपर मुड़दे आलीकर ढेती पला। ओणे माये उपर आपणा सज़्ज़ा हाथ मेहलती कर केहले, “ना ङर। मैं पेहला ते आखरी छै।
प्रभु नरीकार, जको छै ते जको हुता ते जको आणे आला छै, जको सर्वशक्तिमान छै, ईं किहे, “मैं ही अल्फा ते ओमेगा छै।”
“स्मुरना ची कलीसिया चे दूता नु ईं लेख, “जको पेहला ते आखरी छै, जको मरती गेलता, ते हमा जीता हुती गेला, ओ ईं किहे पला कि,