पर ऐवास्ते कि तम्ही जाणती गिहा कि, मैं इन्साना चे पूता नु धरती उपर पाप माफ करने चा अधिकार छै।” तब ओणे लकवे चे बिमारा नु केहले, “ऊठ, आपणी खाट चा, ते आपणे घरे चाह्ला जा।”
वा घणा ङिहां तक यूंही करती रेहली आखरी मां पौलुस परेशान हुती गेला ते भांसु मुड़ती कर जको दुष्टात्मा विचे मां समाली हुती विनु केहले, “मैं तनु ईशु मसीह चे नांवा लारे आज्ञा ङिये पला।” कि यिचे महु निकलती जा ते वा दुष्टात्मा ओही बेले विचे महु ब़ाहरु निकलती गेली।