15 पर प्रभु ने ओनु केहले, “तु चाह्ला जा, कांकि हा तां नेरीया जातिया ते वांचे राजे ते इस्राएलीया चे सामणे माये नां उजागर करने वास्ते माये चुणले आले जन छै।
“तम्ही मनु कोनी चुणले, पर मैं तम्हानु चुणले ते तम्हानु नियुक्त करले कि तम्ही जती कर फल आणा ते तम्चा फल बणला रिहो, कि तम्ही माये नांवा लारे जको कोच्छ ब़ा नरीकारा कनु मांगा, ते ओ तम्हानु ङिही।
जिसे बेले वे उपवास मां प्राथना करी पलते ले, ते पवित्र आत्मा ने वानु केहले, “माये वास्ते बरनबास ते शाऊल नु वे सेवा वास्ते अलग़ करा जाये वास्ते मैं वानु हकारले।”
तीन ङिहां चे बाद पौलुस ने यहूदी प्रधाना ची हेक सभा हकरवाली, जिसे बेले वे भेले हुले तां वानु केहले कि, “हे माये भऊ, मैं आपणे लौका चे विरोध मां, जा पुरखा कनु चढ़ली आवे रीति रिवाज चे विरोध मां कोच्छ वी कोनी करले, फेर वी मैं कैदी बणाती कर यरुशलेम कनु रोमियां चे हाथा मां सोंपला गेला।
हा चिठ्ठी रोमियां ची कलीसिया वास्ते लिखली गेली पौलुस चे तरफु जको ईशु मसीह चा दास छै ते प्रेरित हुवणे चे वास्ते हकारला गेला ते नरीकारा चे ओ सुसमाचार वास्ते अलग़ करला गेला छै।
पौलुस नु प्रेरित चा अधिकार, ना इन्साना ची ओर कनु ते ना ही इन्साना चे तरफु, बल्कि ईशु मसीह ते नरीकार ब़ा चे जरिये, जेह्णे ईशु मसीह नु मरले आला महु जिवाले, मिड़ला।
वे मैमणे लारे योद्ध करे, ते मैमणे वांचे कनु जीतती जई, कांकि ओ प्रभुआं चा प्रभु ते राजा चा राजा छै, ते जको हकारले गेले, ते चुणले आले, ते विश्वासी छी ओ ओचे लारे छै, वे वी जीतती जाये।”