जको कुई राज़ चा वचन सुणती कर ना समझी, ओचे मना मां जको कोच्छ राहले गेले हुते, ओनु ओ दुष्ट आती कर खोसती कर चाह्ला जाये, ईं ऊंही बीज छै, जको मार्ग़ चे किनारे राहले गेले हुते।
“तां जिसे बेले तम्ही उज़ाड़ने आली किज़ड़ी चीजे नु जिठे वाजिब कोनी ओठे भिली ङेखा, (पढ़ने आला समझती गिहो) तब जको यहूदिया मां हो, वे पहाड़ा उपर द्रोड़ती जाओ।
ओ ऊठती कर टुरती पला, ते बल्ति कूश देशा चा हेक नामी शक्स आवे पलता, जको कूशिया ची राणी कन्दाके चा मंत्री ते खजांची हुता, ते अराधना करती यरुशलेम कनु वापिस जाये पलता।