जिसे बेले विचे स्वामीया नु हा पता लाग़ला कि अम्ची कमाई ची आस जती रेहली, तां पौलुस ते सीलास नु पकड़ती कर बजारा चे बीच चौका उपर प्रधाना चे गोढु गेहती गेले।
ते ओनु वे शहरा चे ब़ाहर काढ़ती कर ओचे उपर पत्थराव करु लाग़ले। ग़वाह ने आपणे खेस चादरा शाऊल नांवा चे हेक जवाना चे पग़्ग़ा चे गोढु उतारती कर मेहलती ङिले।
ते सारे सुणने आले हैरान हुती कर किहुं लाग़ले, “का हा ओही शक्स कोनी जको यरुशलेम मां वानु जको ईं नां गेहते नाश करता, ते इठे वी ऐवास्ते आला हुता, कि वानु ब़ांहती कर प्रधान याजका गोढु गेहती जाओ?”
मैं तां पेहले निन्दा करने आला, ते सतावणे आला, ते अन्धेर करने आला हुता, तां वी माये उपर दया हुली, कांकि मैं अविश्वास ची दशा मां बिना सोचले समझले, ये कामे करली हुती।