कांकि अम्ही वी पेहले, बेअक्कल, ते आज्ञा ना मनणे आले, ते वहमा मां ढेले आले, ते हर हेक रंगा ची इच्छा ते सोख भोग़णे चे गुलाम हुते, ते बैरबन्दी, ते खार खाणे मां जीन्दगी गुजारते, ते किज़ड़े हुते, ते हेके ङुजे लारे बैर राखते।
ध्यान राखा कि कुई वी नरीकारा चे अनुग्रह कनु वंचित ना रेहती जाओ, जा तम्चे मां कुई फूट ना पड़ती जाओ जको तम्हानु कष्ट ङियो ते ब़ोहता चे अशुद्ध हुवणे ची वजह बणो।