34 ते वांचे मां कुई वी गरीब कोनी हुते, कांकि जाये कनु भोंये जा घर हुते, वानु बेचती-बेचती कर, बिकली आली चीजा चा कीमत आणते, ते ओनु प्रेरितां चे पग़्ग़ा मां मेहलती ङिते,
ईशु ने ओनु गौरा लारे ङेखती ओचे लारे प्रेम करला, ते ओनु केहले, “दुधे मां हेक बाते ची कमी छै। जा, आपणे सब कोच्छ बेचती कर कंगाला नु ङे, ते तनु स्वर्ग़ा मां धन मिली, ते आती कर माये भांसु टुरती पड़।”
ते मैं तम्हानु किहे पला, कि संसारा चे धन लारे आपणे वास्ते मित्र बणाती गिहा, कांकि जिसे बेले धन सम्पत्ति खत्तम हुती जई, तां नरीकार ते ओचे लौक तम्चा अनन्त निवास मां स्वागत करी।
ते ईशु ने वानु केहले, “जिसे बेले मैं तम्हानु ब़टुवा, ते झोली, ते बिना जुत्तीया चे तम्हानु भेज़ले, तां का तम्हानु कुई चीजी ची कमी हुली?” वाणे केहले, “कुई चीजी ची कोनी।”