24 ईं सुणती कर वाणे हेक चेत्त हुती कर ऊंची अवाजी मां नरीकारा नु केहले, “हे स्वामी, तु ओही छी जेह्णे स्वर्ग़ ते धरती ते समुन्दर ते जको कोच्छ वांचे मां छी बणाले।
“हे लौक, तम्ही का करा पले? अम्ही वी तां तम्चे आलीकर ङोख सोख भोग़णे आले इन्साने छिऊं, ते तम्हानु सुसमाचार सुणाऊं पले, कि तम्ही यां बेकार चीजा कनु अलग़ हुती कर जीते नरीकारा सनु फिरा, जेह्णे स्वर्ग़ ते धरती ते समुन्दर ते जको कोच्छ वांचे मां छी बणाले।
आधी राती चे लगभग पौलुस ते सीलास प्राथना करते हुले नरीकारा चे भज़न गावी पलते, ते नेरे जको कैदी हुते वे वानु सुणी पलते।
पतरस ते यूहन्ना छुटती कर आपणे साथीया चे गोढु आले, ते जको कोच्छ प्रधान याजका ते बङका ने वानु केहले हुते, वानु सुणाती ङिले।