4 पतरस ते यूहन्ना ने ध्यानारीत ङेखती कर केहले, “अम्चे सनु ङेख।”
बल्ति ओणे किताब बन्द करती कर सेवक चे हाथा मां ङिती ङिली बल्ति ब़ेसती रेहला ते प्राथनाघरा चे सारे लौका ची नजर ओचे उपर लाग़ली भिलती
ईशु ने केहले, “का मैं तनु कोनी केहले हुते कि अगर तु विश्वास करे तां, नरीकारा ची महिमा ङेखे?”
ईशु ने ओनु पले आले नु ङेखती कर ते जाणती कर कि ओ ब़ोहत समय कनु ये दशा मां पला, ओकनु पूछले, “का तु ठीक हुवणे चाहवी?”
ओणे ओनु ध्यानारीत ङेखले ते ङरती कर केहले, “हे प्रभु, का छै?” ओणे ओनु केहले, “दुधी प्राथना सुणीती गेली ते दुधे दान नरीकारा चे सामणे याद करले गेले।
जिसे बेले मैं ओचे उपर ध्यान करला, तां ओचे मां धरती चे चऊं पग़्ग़ा आले ते जंगली ढौरे ते घिसकणे आली जींये ते आसमाना ची पखीयें ङेखली,
पतरस ते यूहन्ना तीजे पाहरा मां प्राथना चे समय मन्दरा मां जई पलते।
जिसे बेले ओ पतरस ते यूहन्ना लारे भीलता ला, तां सारे लौक ब़ोहत हैरान हुते हुले ओ ओसारे मां जको सुलैमान चा किहवावे ओचे गोढु द्रोड़ती आले।
ईं ङेखती कर पतरस ने लौका नु केहले, “हे इस्राएली, तम्ही ऐ बन्दे उपर कां हैरान हुवा पले? ते अम्चे सनु कां यूं करती कर ङेखा पले, कि मना अम्ही आपणी ताकती जा भग़ती लारे ऐनू चलणे फिरणे चे लायक बणाती ङिले?
जिसे बेले ओणे पतरस ते यूहन्ना नु मन्दरा मां जते ङेखले ते वाकनु भीख मांगली।
ओ वाकनु कहीं गेहणे ची इच्छा लारे तकु लाग़ला।