बल्ति ईशु ने आपणे ब़ारहा चैला नु गोढु हकारती कर, वानु अशुद्ध आत्मा चे उपर अधिकार ङिला कि वानु काढ़ो ते हर तरह ची बिमारीया ते सब तरह ची कमजोरीया नु दूर करो।
ईशु वानु ये बाता किहे ही पलता, कि ङेखा, हेक हाकिमा ने आती कर ओनु नमस्कार करली ते केहले, “माई धूउ हमा मरली, पर चालती कर आपणा हाथ विचे उपर मेहल, तां वा जीती हुती जई।”
सूरज डुब़ते बेले, जाये-जाये इठे लौक हर-प्रकार ची बिमारीया मां पले आले हुते, वे सब वानु ओचे गोढु गेहती आले, ते ओणे हेके-हेके उपर हाथ मेहलती कर वानु ठीक करले।
बल्ति पतरस ने सारा नु ब़ाहर काढ़ती ङिले, ते गोङे टेकती कर प्राथना करली ते मय्यत नु ङेखती कर केहले, “हे तबीता, ऊठ।” बल्ति विणे आपणीया आँख खोलती ङिलीया ते पतरस नु ङेखती कर ऊठती ब़ेहली।
कलीसिया मां नरीकारा ने हर हेके नु अलग़-अलग़ पद्दवी ङिली, पेहले प्रेरितां नु, ङुजे भविष्यवक्ता, नु तीजे शिक्षका नु, ते ऐचे बाद सामर्थ चे काम करने आले, बल्ति चंगाई करने आले, ते भलाई करने आले, अगुवाई करने आले, ते नेरी भाषा ब़ोलणे आला ची भरपूरी ङिली।