12 बल्ति फेस्तुस परकियुस ने महासभा लारे सोच-विचार करती कर हा घोषणा करली कि, ठीक छै, “ते कैसर कनु सुणवाई ची अपील करली, तां तनु कैसर राजे कनु ही भेज़ले जई।”
जिसे बेले ये बाता हुती चुकलीया, ते पौलुस ने आत्मा मां ईं ठानले कि मकिदुनिया ते अखाया कनु हुती कर यरुशलेम सनु जाये, ते केहले, “ओठे जाणे चे बाद मनु रोम नु वी ङेखणे जरुरी छै।”
अगर मैं दोषी छै, ते इसड़े कुई काम करले जाई सजा मौत छै, तां मैं मरणे चे वास्ते तियार छै। पर जिसा बाता चा ये यहूदी माये उपर दोष लावी पले, अगर यां बाता महु कुई वी बात सच्च ना साबित हो, ते मनु कुई वी यांचे हाथा मां ना सोंप सग़ी। माई सुणवाई ची अपील कैसर राजे चे न्यालय मां भेज़ली जाओ।”
पर जिसे बेले पौलुस ने माये कनु विनती करली कि, माया फैंसला सम्राट राजे चे सामणे हो, ते मैं बल्ति आज्ञा ङिली कि, जब तक ओनु कैसर राजे चे सामणे ना भेज़े, तब तक ओची रखवाली करली जाओ।”
जिसे बेले ईं तय हुती गेले कि अम्हानु पाणीया चे जहाजा चे जरिये इटली जाणे, ते वाणे पौलुस ते कोच्छ कैदीया नु वी यूलियुस नांवा चा रोम राजे ची पलटन चे हेक सूबेदारा नु सोंपती ङिले।
मैं तां हाओ दिला ची लालसा ते आस राखे कि मैं कुई बाते मां शर्मिन्दा ना हुवे, पर जिंवे माई बङी हिम्मत चे जरिये मसीह ची बढ़ाई माये शरीरा चे जरिये सदा हुती रेहली, यूंही हमा वी हो, चाहे मैं जीता रिहे जा मरती जाये।