6 बल्ति हेके-ङुजे कनु विदा हुती कर, अम्ही जहाजा उपर चढ़ती कर, ते वे सब आपणे आपणे घरा सनु चाह्ली गेली।
बल्ति ओह उठती कर, आपणे ब़ा चे गोढु गेला, “ओ हालि दूर ही हुता कि ओचे ब़ा ने ओनु ङेखती कर तरस आती गेला, ते द्रोड़ती कर ओनु गेले लाले, ते घणीया मिठ्ठीया ङिलीया।
ओ आपणे घरे आला, ते ओचे आपणा ने ओनु ग्रहण कोनी करले।
ङेखा, ओह घड़ी आवे पली यानि आती गेली कि तम्ही सारे आपस मां इंगे-ऊंगे हुती कर, आपणा मार्ग़ गिहा। ते मनु हेकला छोड़ती ङिया। तां वी मैं हेकला कोनी, कांकि ब़ा माये लारे छै।
बल्ति ईशु ने ओ चैले नु केहले, “हा छै दुधी आई।” ते ओही बेले ओ चैला विनु आपणे घरे गेहली गेला।
बल्ति सारे आपणे आपणे घरे चाह्ले गेले।
ते माये मना मां चैन कोनी मिड़ला, कांकि मैं आपणे भऊ तीतुस नु कोनी ङेखले। ऐवास्ते मैं उठले लौका कनु विदा हुती कर मकिदुनिया प्रदेस सनु चाह्ला गेला।