5 जिसे बेले उठु टुरणे चा समय पूरा हुला तां वे सारे आपणे कुणम्बे समेत अम्हानु शहरा चे ब़ाहरु छोड़ने वास्ते आले ते अम्ही समुन्दर चे किनारे गोङे टेकती कर प्राथना करली।
ऐवास्ते अन्ताकिया ची कलीसिया ने वानु थोड़ी दूर तक पुचाले, ते वे फीनीके ते सामरिया प्रदेसा महु हुते हुले, नेरीया जातिया नु मन फिरावणे चा सुसमाचार सुणाते गेले। ते ऐ समाचार लारे सारे भऊ घणे खौश हुले।
बल्ति पतरस ने सारा नु ब़ाहर काढ़ती ङिले, ते गोङे टेकती कर प्राथना करली ते मय्यत नु ङेखती कर केहले, “हे तबीता, ऊठ।” बल्ति विणे आपणीया आँख खोलती ङिलीया ते पतरस नु ङेखती कर ऊठती ब़ेहली।