तब सारी सभा चोप-चाप हुती कर बरनबास ते पौलुस ची सुणु लाग़ली, कि नरीकारा ने वांचे जरिये नेरीया जातिया मां किसड़े-किसड़े बङे चैन्ह, ते अचम्भे ची कामे ङिखाणली।
ऐवास्ते सारी कलीसिया समेत प्रेरितां नु ते अग़ुवा नु ईं ठीक लाग़ले कि आपणे ही महु कोच्छ बन्दा नु चुणती कर पौलुस ते बरनबास चे लारे अन्ताकिया शहर भेज़ती ङिले जाओ, वाणे ऐचे वास्ते यहूदा जानु बरसब्बा चे नांवा लारे वी जाणते ते सीलास नु चुणती गेले ये विश्वासी भावां मां प्रधान हुते।
ते वानु दुधे बारे मां सिखाले गेले कि तु नेरीया जातिया मां रेहणे आले यहूदिया नु मूसा ची व्यवस्था कनु फिरती जाणे वास्ते सिखावी, ते ईं किही कि, ‘ना तां आपणे ब़ाला चा खतना करा ते ना ही रिति-रिवाजा उपर चला।’