ऐ युगा चे बुरे ते व्यभिचारी लौक चैन्ह सोधणा चाहवी, पर योना भविष्यवक्ता चा चैन्ह छोड़ती कुई नेरा चैन्ह वानु नी ङिला जई।” ते ईशु वानु छोड़ती कर चाह्ला गेला।
जको कुई ये व्यभिचार ते पापी जाति चे बीच माये कनु ते माया बाता कनु लज़ावी, मैं इन्साना चा पूत वी जिसे बेले पवित्र स्वर्ग़दूता चे लारे आपणे ब़ा नरीकारा ची महिमा लारे आवी, तब ओकनु वी लज़ावी।”
पर मैं आपणे प्राणा नु कहीं वी ना समझी कि आपणे प्राणा नु प्यारे जाणे, बल्ति ईं कि मैं आपणी दोड़ नु, ते वे सेवा नु पुरी करे, जको मैं नरीकारा चे अनुग्रह चे सुसमाचार ची ग़वाही ङेणे चे वास्ते प्रभु ईशु ने जको मनु ङिली।
बल्ति वाणे पौलुस चे वास्ते हेक ङिओ तय करला, ते जिसे घरा मां ओ हुता घणी तदात मां लौक ओठे भेले हुती गेले। ते ओ नरीकारा चे राज़ ची ग़वाही ङिता हुला, ते मूसा ची व्यवस्था ते भविष्यवक्ता चा किताबा महु ईशु मसीह चे बारे मां सवेले कनु लाती कर आथणे तक साफ रीति लारे वानु समझाता रेहला।
ऐवास्ते मैं किहे पला ते प्रभु नु ग़वाह बणाती कर तम्हानु चिताती कर किहे पला कि जिंवे नेरीया जातिया चे लौक आपणे मना ची बेकार रीति उपर चली यूंही तम्ही ना चला।
ताकि तम्ही भोले-भाले ते पवित्र बणती जावा। बल्ति टेढे ते हठीले लौका चे बीच नरीकारा ची निष्कलंक ऊलाद्ध बणती जावा। वांचे बीच मां तम्ही जीवन चा वचन चते हुले दुनिया मां तारा आलीकर चमकते ङिसा।
मैं सिलवानुस चे हाथे, जानु मैं विश्वासयोग भऊ समझे, साफ-साफ लिखती कर तम्हानु समझाले, ते हा ग़वाही ङिली छै कि नरीकारा चा सच्चा अनुग्रह हाओ छै। ऐचे मां मजबूत रिहा।