25 ओणे प्रभु चे मार्ग़ ची शिक्षा गेहली आली हुती, ते मन लाती कर ईशु चे बारे मां ठीक-ठीक सिखाता ते सुणाता, पर ओ सेर्फ यूहन्ना बपतिस्मा ङेणे आले ची ही बाता नु जाणता।
वाणे आतीकर ओनु केहले, “हे गुरु, अम्ही जाणु कि तु सच्चा छी, ते काई परवाह ना करी, कांकि तु इन्साना चे मुँह ङेखती कर बाता ना करी, पर नरीकारा चा मार्ग़ सच्चाई लारे बावड़ी। तां का कैसर नु कर् ङेणा वाजिब छै, जा कोनी?
वा दासी पौलुस चे ते अम्चे भांसु-भांसु यूं करती कर रौल मचाऊं लाग़ली कि, “ये इन्साने परमप्रधान नरीकारा चे दास छी, ये तम्हानु उद्धार चे मार्ग़ चा सुसमाचार सुणावी पले।”
अपुल्लोस प्राथनाघरा मां बेखौफ हुती कर ब़ोलु लाग़ला, जिसे बेले प्रिस्किल्ला ते अक्विला ने ओचे वचना नु सुणले ते ओनु आपणे ओठे गेहती गेला, ते ओठे वाणे अपुल्लोस नु नरीकारा ची शिक्षा नु साफ-साफ रीति लारे बावड़ले।
ते ओणे दमिश्क चे प्राथनाघरा चे नांवा उपर ऐ अधिकारा चीया चिठ्ठीया मांगलीया कि का मर्द, का असतरी, जानु ओ ऐ पंथ उपर ङेखो वानु ब़ांथी कर यरुशलेम मां गेहती आवे।
ऐवास्ते तम्ही आपस मां हेके ङुजे चे सामणे आपणे–आपणे पापा नु मनती गिहा, ते हेके ङुजे चे वास्ते प्राथना करा, कि जाये कनु तम्ही ठीक हुती जावा। धर्मी बन्दे ची प्राथना चे लारे ब़ोहत कोच्छ हो सग़े।