जिसे बेले पिलातुस ने ङेखले कि कहीं बण ना सग़ी पर ओचे उलटा हुल्लड़ बधता जाये, तां ओणे पाणी चती भीड़ी चे सामणे आपणे हाथ धोले ते केहले, “मैं ऐ धर्मीया चे लुहींया कनु बेकसूर छै, तम्ही ही जाणा।”
अगर मैं दोषी छै, ते इसड़े कुई काम करले जाई सजा मौत छै, तां मैं मरणे चे वास्ते तियार छै। पर जिसा बाता चा ये यहूदी माये उपर दोष लावी पले, अगर यां बाता महु कुई वी बात सच्च ना साबित हो, ते मनु कुई वी यांचे हाथा मां ना सोंप सग़ी। माई सुणवाई ची अपील कैसर राजे चे न्यालय मां भेज़ली जाओ।”
खास करती कर ऐवास्ते कि तु यहूदिया चे सारे रिति-रिवाज ते विवाद चे बारे मां आच्छी तरावें जाणी। ऐवास्ते मैं दुधे कनु विनती करे पला कि माई बाते नु तसल्ली लारे सुणती गे।
ते वे इसड़ीया मनघड़न्त कहाणीया ते बेअन्त पीढ़ीया उपर मन ना लावा, जाये कनु लड़ाई-झगडे़ हुवी, ते नरीकारा ची वा इच्छा चे अनुसार कोनी, जको विश्वास लारे ही पुरी हो सग़े, यूंही ही मैं बल्ति किहे पला।
तां ओ घमण्डी हुती गेला, ते कहीं ना जाणी, पर ओनु बहस-बाजी ते अक्षरा उपर तर्क करने चा रोग़ छै, जाये कनु नफरत, ते झग़ड़े, ते निन्दा चीया बाता, ते गन्दे-गन्दे शक्क पैदा हुवी,