तां वी ओणे आपणे आप नु बे ग़वाह कोनी छोड़ले, पर ओ भलाई करता रेहला, ते आसमाना कनु बारश ते मौसमा चे अनुसार अम्हानु पैदावार ङिता रेहला, तम्चे मना नु रोटी ते खुशी लारे भरता रेहला।”
तां अम्ही लौक इसड़े महान उद्धार ची बेपरवाही करती कर आणे आले ङण्ड कनु किवें बच सग़ु? जाई चर्चा सबकनु पेहले खौद्द प्रभु चे जरिये करली गेली, ते प्रभु नु सुणने आला चे जरिये अम्हानु विश्वास हुला।