20 पर वानु लिखती भेज़ा कि, मूर्तिया उपर चढ़ले आले खाणे तम्हानु नी खाणे चाही छै। ते आपणे आप नु व्यभिचार कनु बचाली राखा। गिच्ची घुटले आली मवेशी चा मांस खाणे कनु दूर रिहो ते वांचे लुहीं ना पीयो।
“पर वां नेरीया जातिया चे बारे मां जेह्णे विश्वास करला, अम्ही हा फैंसला करती कर लिखती भेज़ले कि ‘मूर्तिया उपर चढ़ले आले खाणे तम्हानु नी खाणे चाही छै। गिच्ची घुटले आली मवेशी चा मांस खाणे कनु दूर रिहा ते वांचे लुहीं ना पीयो। ते व्यभिचार कनु बचले रिहा।’ ”
माये केहणे ईं छै कि तम्चे इसड़े कुई विश्वासीया लारे जको व्यभिचारी, जा लोभी, जा मूर्तिपूजक, जा गाली काढ़णे आले, जा पियक्कड़, जा ठग़्ग़ हो तां ओचे लारे संगति ना करजा, बल्कि इसड़े इन्साना लारे खाणे वी ना खाजा।
का तम्ही ना जाणा, कि अन्यायी लौक नरीकारा चे राज़ चे वारिस नी हुवे? धोक्का ना खावा, ना वेश्यागामी, ना मूर्तिपूजक, ना परअसतरी गामी, ना लुच्चे, ना पुरुषगामी,
ते कङी इसड़े ना हो कि जिसे बेले मैं पुठा आवे, माया नरीकार माई बेइज्जती करो ते मनु घणा वास्ते बल्ति कनु ङोख चवणा पड़ो, जेह्णे पेहले पाप करला हुता, ते वे गन्दी कामे, ते व्यभिचार, ते लोचपण कनु, जको वाणे करले मन कोनी फिराले।
चौकस रिहा कि तम्चे बीच ना तां कुई व्यभिचारी इन्सान हो, ते ना ही एसाव चे जिसड़ा अधर्मी हो, जेह्णे पलेठी चा पूत हुवणे चे आपणे अधिकारा नु सेर्फ हेको खाणे वास्ते बेचती ङिला।
कांकि पेहले तम्ही नेरीया जातिया आलीकर जीवन बीताते, जिंवे बुरी इच्छा चे अनुसार काम करने, ते लोचपण, ते मतवालापन, व्यभिचार, ते पियक्कड़पन, ते किज़ड़ी मूर्तिपूजा मां जिठे पेहले समय गुजारला ओही ब़ोहत छै।
पर मनु दुधे विरोध मां कोच्छ बाता केहणीया, कांकि दुधे इठे कोच्छ इसड़े छी, जको बिलाम ची शिक्षा नु मनी, जेह्णे बालाक नु इस्राएलीया चे आग़ु ठोकर ची वजह राखणे सिखाले कि वे मूर्तिया उपर चढ़ालीया गेलीया चीजा खाओ, ते व्यभिचार करो।
पर मनु दुधे विरोध ईं केहणे कि तु वे असतरी इजेबेल नु रिहुं ङी, जको आपणे आप नु भविष्यवक्तनी किहे, ते माये दासा नु व्यभिचार करने ते मूर्तिया चे आग़ु चढ़ालीया गेलीया चीजा खाणे सिखाती कर भरमाती ङिये।
बाकि बन्दा ने जको वां मरीया लारे कोनी मरले हुते आपणे हाथा चे कामा लारे मन कोनी फिराले कि दुष्टात्मा ची ते सोने ते चान्दी ते पित्तल ते पत्थर ते लाकड़ी चीया मूर्तिया ची पूजा ना करो जको ना ङेख ना सोण ना टोर सग़ी।