12 तब सारी सभा चोप-चाप हुती कर बरनबास ते पौलुस ची सुणु लाग़ली, कि नरीकारा ने वांचे जरिये नेरीया जातिया मां किसड़े-किसड़े बङे चैन्ह, ते अचम्भे ची कामे ङिखाणली।
ओठे पुज़ती कर वाणे कलीसिया नु भेले करले ते वानु बावड़ले कि, “नरीकारा ने अम्चे लारे हुती कर किसड़ी बङी-बङी कामे करली, ते नेरीया जातिया चे वास्ते विश्वास चे दरवाजे खोलती नाखले।”
ऐवास्ते अन्ताकिया ची कलीसिया ने वानु थोड़ी दूर तक पुचाले, ते वे फीनीके ते सामरिया प्रदेसा महु हुते हुले, नेरीया जातिया नु मन फिरावणे चा सुसमाचार सुणाते गेले। ते ऐ समाचार लारे सारे भऊ घणे खौश हुले।
जिसे बेले वे यरुशलेम पुज़ले, ते विश्वासी ते प्रेरित ते कलीसिया चे अग़ुवे वानु बङी खुशी लारे मिड़ले, ते वाणे बावड़ले कि नरीकारा ने वांचे लारे हुती कर किसड़ी बङी-बङी कामे करली।
कांकि वां बाता नु छोड़ती कर मनु नेरी कुई बात केहणे ची हिम्मत कोनी, जको मसीह ने नेरीया जातिया नु नरीकारा ची अधीनता स्वीकार करने वास्ते माये वचन, ते कर्म,