“हे कप्पटी शास्त्री ते फरीसी, तम्चे उपर हाय! तम्ही इन्साना वास्ते स्वर्ग़ चे राज़ चे दरवाजे बन्द करती नाखा, ना तां आप ही ओचे मां जावा, ते ना ओचे मां जाणे आला नु जऊं ङिया।
पर यहूदिया ने शहरा चा भलीया, ऊंचे कोल्ल चीया असतरीया नु ते शहरा चा खास बन्दा नु भड़काती नाखले, ते पौलुस ते बरनबास उपर दोष लवाती कर वानु आपणी हद्दी कनु ब़ाहरु कढ़वाती छोड़ले।
पर कोच्छ यहूदी अन्ताकिया ते इकुनियुम शहरा कनु आती कनु लौका नु आपणे पक्ष मां करती गेले, ते पौलुस चे उपर पत्थराव करला, ते मरले आले समझती कर ओनु शहरा ब़ाहरु घींसती कर ब़ाहरु छिकती गेले।
पर कोच्छ यहूदी गुस्से लारे भरीती गेले, ते बजारा महु कोच्छ बदमाश लौका नु भेले करती कर आपणे लारे मिलाती गेले ते भीड़ लाती कर शहर चे चौका मां हुल्लड़ करु लाग़ले। वाणे यासोन चे घरा मां धावा ब़ोलती ङिला, ते हा कोशिस करु लाग़ले कि कुई तरीके लारे पौलुस ते सीलास नु लौका चे सामणे आणो।
जिसे बेले वाणे ओचा विरोध करला ते ओची निन्दा करली, ते पौलुस ने आपणी ओढ़णी झाड़ती कर वानु केहले कि, “तम्चे लुहीं तम्चे ही ठोङा उपर ही हो! मैं तां निर्दोष छै। हमा मैं नेरीया जातिया चे गोढु जई।”
मैं बार-बार सफरा मां, नदीया चे जोखिमा मां, ङाकुवा चे जोखिमा मां, आपणी जाति ची वजह कनु जोखिमा मां, नेरीया जातिया ची वजह कनु जोखिमा मां, शहरा मां रेहणे आला ची वजह कनु, खतरनाक ब्याबान मां, भयानक समुन्दरा चे जोखिमा मां, कूड़े भावां चे बीच मां खतरनाक स्थिति मां रेहला।
जलन, नशा खोरी, असतरीगमन, ते यांचे जिसड़ी नेरी-नेरी कामे वी छिती, यांचे बारे मां मैं तम्हानु पेहले केहती ङिये कि इसड़े-इसड़े काम करने आले नरीकारा चे राज़ चे वारिस ना हो सग़ी
ते वे नेरीया जातिया नु वांचे उद्धार वास्ते बाता करने कनु अम्हानु रोकी, नतीजा हा छै, कि वे सदा आपणे पापा चे ठां भरते रिही, पर अन्त मां तां नरीकारा चा भयानक गुस्सा वांचे उपर आती पुज़ला।
माये वा कष्टा मां ते ङुखा मां माया साथ ङिला, ते तम्ही तां जाणा ही कि इसड़े ङुखा मां वी जको अन्ताकिया ते इकुनियुम ते लुस्त्रा मां माये उपर पड़ले हुते ते नेरे-नेरे ङुखा मां वी, जको मैं चले हुते, पर प्रभु ने मनु वा सारा कनु छुड़ाती गेले।
का तम्ही हा समझा कि पवित्रशास्त्र बेकार चा बाता बावड़े। जिसे नरीकारा ने पवित्र आत्मा नु अम्चे भीतर नाखले, नरीकार घणी इच्छा राखे, कि अम्ही विश्वास चे लायक बणले रिहुं?