बल्ति पौलुस ते बरनबास ने बेखौफ हुती कर केहले, “जरुरी हुते, कि नरीकारा चा वचन पेहले तम्हानु सुणाला जईया, पर जबकि तम्ही ओनु मना ही ना, ते आपणे आप नु अनन्त जीवन चे लायक ना ठहरावा, तां हमा, अम्ही नेरीया जातिया सनु फिरु पले।
“हे इस्राएली लौक, यां वचना नु सुणा, ईशु नासरी हेक इसड़े बन्दे हुता, जाये नरीकारा ची ओर कनु हुवणे चा सबूत वा सामर्थ ची कामे ते अचम्भे ची कामे ते नेरे चैन्ह लारे प्रकट छै, जको नरीकारा ने तम्चे बीच ओचे जरिये करती ङिखाणले जानु तम्ही आप ही जाणा।
“जाये कान हो वे सुणती गिहो कि आत्मा कलीसिया नु का किहे पला। “जको जीतती जई, ओनु मैं लुकले आले मन्ने महु ङी, ते ओनु हेक चिट्टा पत्थर वी ङी, ते ओ पत्थरा उपर हेक नां लिखले आले हुवी, जानु ओचे गेहणे आले चे सिवाय नेरे कुई नी जाणी।
“जाये कान हो वे सुणती गिहो, कि आत्मा कलीसिया नु का किहे पला। “जको जीतती जई, मैं ओनु ओ जीवन चे दरख्ता कनु जको नरीकारा चे स्वर्ग़ लौक मां छै, फल खाणे नु ङी।