जको विश्वासी लौक ओ क्लेशा चे मारले जको स्तिफनुस ची वजह कनु हुला हुता, वे खिंडती-पुंडती गेलते, वे फिरते-फिरते फीनीके ते साइप्रस ते अन्ताकिया मां पुज़ले, पर वे सेर्फ यहूदिया नु ही वचन ना सुणाते।
ते जिसे बेले वानु मिड़ला तां ओनु अन्ताकिया मां आणले ते इसड़े हुले कि वे हेक साला तक कलीसिया चे लारे मिलते ते ब़ोहत सारे लौका नु उपदेश ङिते रेहले। ते चैले सारा कनु पेहले अन्ताकिया मां ही “मसीह” किहवाले।
जिसे बेले पौलुस ते बरनबास चा वांचे लारे घणा झग़ड़ा ते बहस-बाजी हुली, ते ईं ठहराले गेले कि पौलुस ते बरनबास नु कोच्छ नेरा चैला चे लारे ये बाते चे बारे मां सोच-विचार चे मकसद लारे प्रेरितां ते कलीसिया चे अग़ुवा चे गोढु यरुशलेम सनु भेज़ती ङिले जाओ।
ऐवास्ते सारी कलीसिया समेत प्रेरितां नु ते अग़ुवा नु ईं ठीक लाग़ले कि आपणे ही महु कोच्छ बन्दा नु चुणती कर पौलुस ते बरनबास चे लारे अन्ताकिया शहर भेज़ती ङिले जाओ, वाणे ऐचे वास्ते यहूदा जानु बरसब्बा चे नांवा लारे वी जाणते ते सीलास नु चुणती गेले ये विश्वासी भावां मां प्रधान हुते।
हा बात सारी कलीसिया नु आच्छी लाग़ली, ते वाणे स्तिफनुस नांवा चे हेक मर्दा नु जको विश्वास ते पवित्र आत्मा मां भरीला आला हुता। ते फिलिप्पुस, प्रुखुरुस, नीकानोर, तीमोन, परमिनास, ते अन्ताकिया चा रेहणे आला निकुलाउस नु जको-जको यहूदी मत्त मां आती गेलता ला, चुणती गेले।
पर हमा तीमुथियुस ने जको तम्चे उठु अम्चे इठे आती कर तम्चा विश्वास ते प्रेम चा सुसमाचार सुणाला ते ये बाते नु वी सुणाले, कि तम्ही सदा प्रेम लारे अम्हानु याद करा, ते अम्हानु ङेखणे ची इच्छा करते रिहा, जिंवे अम्ही वी तम्हानु ङेखणे ची।