3 ओणे ङिहां चे तीजे पाहरा चे गोढु दर्शन मां साफ ङेखले कि नरीकारा चा हेक स्वर्ग़दूत ओचे गोढु भीतर आती कर किहे पला, “हे कुरनेलियुस।”
तीजे पाहर चे गोढु ईशु ने बङा साङ मारती कर केहले, “एली, एली, लमा शबकतनी?” यानिकि “हे माया नरीकार, हे माया नरीकार, तु मनु कां छोड़ती ङिले?”
ओही बेले प्रभु चा हेक स्वर्ग़दूत धूप ची वेदी चे सज़्ज़े पासु ओनु भिला ङिसला।
बल्ति हेको हेक ओ स्वर्ग़दूता चे लारे स्वर्ग़दूता चा दल नरीकारा ची स्तुति करते हुले ते ईं केहते ङिसले,
जिसे बेले पतरस आपणे मना मां दुविधा मां हुता, कि हा दर्शन जको मैं ङेखला ओ का हो सग़े, तां ङेखा, ऊं इन्सान जानु कुरनेलियुस ने भेज़ले हुते, शमौन चे घरा चा पता करती कर दरवाजे उपर आती भिले रेहले।
पतरस तां ओ दर्शना उपर सोचे ही भीलता, कि पवित्र आत्मा ने ओनु केहले, “ङेख, तीन जणे तनु सोते फिरी।
कुरनेलियुस ने केहले, “येही घड़ी, पुरी चार ङिहें हुली, मैं आपणे घरे तीजे पाहरा नु प्राथना करे पलता, तां ङेखा, हेक मर्द चमकणी ओढ़णी घाले हुले, माये सामणे आती भिला रेहला।
ङुजे ङिओ जब वे टुरते-टुरते शहरा चे गोढु पुज़ले, तां ङुपाहर हुवणे कनु पेहले पतरस छत्ते उपर प्राथना करने वास्ते चढ़ला।
“अम्हानु ओणे बावड़ले कि हेक स्वर्ग़दूत आपणे घरे भिला ङेखला। जेह्णे ओनु केहले, ‘कानु याफा मां भेज़ती कर शमौन नु जको पतरस किहवावे, हकरवाती गे।
कांकि नरीकार जाया मैं छै, ते ओची सेवा करे, ओचे स्वर्ग़दूता ने आज़ राती नु माये गोढु आती कर केहले कि,
पतरस ते यूहन्ना तीजे पाहरा मां प्राथना चे समय मन्दरा मां जई पलते।
पर राती नु हेक स्वर्ग़दूता ने कैदखाने चे दरवाजा नु खोलती कर वानु ब़ाहरु आणती कर केहले,
दमिश्क मां हनन्याह नांवा चा हेक चैला हुता, ओनु प्रभु ने दर्शन मां केहले, “हे हनन्याह!” ओणे केहले, “हां प्रभु।”
ते ओ भोंये उपर ढेती पला, ते हा अवाज सुणली, “हे शाऊल, हे शाऊल, तु मनु कां सतावी पला?”
का सारे स्वर्ग़दूत सेवा वास्ते चुणले आलीया आत्मा कोनी छी कि वे वांची सेवा करो, जको उद्धार गेहणे आले छी?
ऐवास्ते ओ स्वर्ग़दूता कनु उतना ही उत्तम बणला, जितना वांचे नांवा कनु ऊं नां उत्तम छै जको ओनु वारिस चे रुप मां मिड़ले।